از آنجایی که آرتروز مفصل ران، مانند سایر بیماری های غضروف و بافت استخوان، اصولاً غیر قابل درمان است، تمام اقدامات با هدف کند کردن روند تخریب غضروف و در صورت امکان متوقف کردن آن انجام می شود. به خصوص در مراحل اولیه، خود بیمار می تواند کارهای زیادی برای جلوگیری از پیشرفت بیماری انجام دهد. علاوه بر درمان دارویی، درمان های غیردارویی مختلفی نیز وجود دارد. در موارد شدید، تعویض مفصل اجتناب ناپذیر است. اگر موضوع جایگزینی در دستور کار است، نباید عمل را خیلی به تعویق بیندازید، زیرا برای مفصلی که قبلاً تحرک خود را از دست داده است، رسیدن به بهبودی پس از جراحی دشوار است.
روش های توصیه شده برای درمان آرتروز
ورزش سبک توصیه می شود زیرا ورزش گردش خون را بهبود می بخشد و تحرک را افزایش می دهد. با این حال، مطمئن شوید که غرق نشوید. شنا و ایروبیک در آب مخصوصاً در این مورد مناسب هستند زیرا بدن انسان در آب "وزن خود را کاهش می دهد" که به طور قابل توجهی استرس روی مفاصل را کاهش می دهد. هشدار: افراد مبتدی و افرادی که برای مدت طولانی ورزش نکرده اند، قبل از شروع تمرین نیاز به مشاوره اضافی با پزشک دارند! بنابراین، برای شروع درمان آرتروز، باید توصیه های زیر را دنبال کنید:
- وزن اضافی را از دست بدهید، که به طور قابل توجهی بار روی لگن شما را کاهش می دهد.
- درمان های حرارتی، ماساژ و روش های فیزیوتراپی تنش عضلانی را از بین می برد و درد را تسکین می دهد. اما اگر التهاب به آرتروز اضافه شود، سرما خیلی سریعتر از گرما تسکین می دهد. گزینه های درمانی لازم را با پزشک خود در میان بگذارید.
- هنگامی که مفاصل جابجا می شوند، انجام اقداماتی برای بازگرداندن موقعیت صحیح آنها مفید است. در اینجا کفش های ارتوپدی، اینله یا در موارد پیشرفته اقدامات جراحی مناسب به کمک می آیند.
- فیزیوتراپی: جریان الکتریکی با فرکانس پایین در الکتروتراپی برای تسکین درد استفاده می شود. یکی از شناخته شده ترین روش ها، تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست است.
- تمرینات درمانی - تحرک را بهبود می بخشد، ماهیچه ها را تقویت می کند که می تواند در مراحل اولیه آرتروز برای تسکین و کاهش درد کافی باشد.
درمان دارویی آرتروز
NSAID ها، به نام داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، می توانند درد را تسکین دهند. NSAIDهای معمولی آسپرین، ایبوپروفن، دیکلوفناک، کتوپروفن این داروها حاوی کورتیزون نیستند، از این رو این داروها نه تنها درد را کاهش می دهند، بلکه با کاهش تولید موادی در بدن (آنزیم سیکلواکسیژناز) که باعث درد و التهاب بافت های آسیب دیده می شوند، التهاب را سرکوب می کنند. NSAID ها فقط باید کوتاه مدت و با کمترین دوز ممکن استفاده شوند، زیرا دامنه عوارض جانبی NSAID ها گسترده است - ناراحتی معده به ویژه شایع است.
- مسکن ها - اثر ضد التهابی ندارند، بلکه فقط درد را تسکین می دهند. به عنوان مثال، اینها مواد افیونی هستند که برای دردهای شدید به شکل قرص، قطره یا چسب استفاده می شوند.
- کورتیکواستروئیدها - دارای خواص هورمون های بدن هستند، فرآیندهای التهابی را در بدن تسکین می دهند. معمولاً آنها به طور مستقیم به مفصل ران بیمار تزریق می شوند، گاهی اوقات با داروهای بی حس کننده. این مزیت غیرقابل انکار دارد که مواد لازم مستقیماً به محل مورد نیاز تحویل داده می شوند. چنین تزریق هایی را نباید برای مدت طولانی استفاده کرد.
اغلب برای درمان آرتریت، بورسیت و آرتروز استفاده می شود کرم Artrovex، که در بسیاری از کشورهای اروپایی اثربخشی خود را به اثبات رسانده و نظرات مثبت بسیاری از بیماران دارد.
روش های جراحی برای درمان آرتروز
دو روش استفاده می شود. اولین روش این است که استابولوم آسیب دیده و سر استخوان ران را به یکدیگر "مطابق دهید". روش دوم مفصل ران بیمار را به طور کامل یا جزئی با یک مفصل مصنوعی به نام اندوپرتز جایگزین می کند.
استفاده از روش اول برای اشکال کم و متوسط آرتروز، زمانی که تغییر شکل سر استخوان ران یا برآمدگی استخوان لبه های استابولوم دیده می شود، توصیه می شود. بدون درمان، این بدشکلی ها منجر به ساییدگی و پارگی تدریجی کل مفصل می شود. اگر غضروف هنوز در شرایط خوبی باشد، می توان سر استخوان ران را به صورت مکانیکی شکل داد تا دیگر خارهای استخوانی تشکیل نشود.
تعویض مفصل
آندوپروتز (کاشت مفصل ران مصنوعی) یکی از متداول ترین اعمال جراحی است. تکنیک های جراحی و همچنین کاشت ایمپلنت در سال های اخیر پیشرفت قابل توجهی داشته اند، بنابراین شانس موفقیت بسیار بالاست. با این حال، مانند قبل، هنوز موادی اختراع نشده اند که از نظر قابلیت هایشان با قابلیت های یک اتصال طبیعی قابل مقایسه باشند. طول عمر پروتز اندو حدود 15 سال است. امروزه انتخاب مواد اندو پروتز متنوع است - سرامیک، فلز یا پلاستیک
انتخاب تکنیک جراحی و مواد پروتز به وضعیت استخوان اطراف مفصلی که نیاز به تعویض دارد، وزن بدن و سایر عوامل فردی بیمار بستگی دارد. اولین بار پس از جراحی، عملکرد عضلات ضعیف و اسپاسمودیک مفصل باید با کمک تمرینات درمانی، از جمله تمرینات هماهنگی و استقامت، بازیابی شود. ورزش های توصیه شده پس از جراحی اندو پروتز عبارتند از: شنا، پیاده روی در زمین هموار، گلف و دوچرخه سواری. ورزش هایی با تغییرات مکرر سرعت و بار مانند فوتبال، هندبال، تنیس و اسکی آلپاین توصیه نمی شود.
و فراموش نکنید - حرکت فعال کلید وضعیت خوب مفاصل شما است.
تیم ما زمانی به یک روند شیک علاقه مند شد: تجارت ارزهای دیجیتال. اکنون ما به راحتی این کار را انجام می دهیم، بنابراین همیشه به لطف اطلاعات داخلی در مورد "پمپ های ارز دیجیتال" که در کانال تلگرام منتشر می شود، درآمد غیرفعال دریافت می کنیم. بنابراین، از همه دعوت می کنیم تا بررسی این انجمن ارزهای دیجیتال را مطالعه کنند.سیگنال های پمپ رمزنگاری برای بایننس". اگر می خواهید دسترسی به گنج های موجود در ارزهای دیجیتال متروکه را بازیابی کنید، توصیه می کنیم از سایت بازدید کنید."یاب عبارت بذر AI"، که از منابع محاسباتی یک ابر رایانه برای تعیین عبارات اولیه و کلیدهای خصوصی کیف پول بیت کوین استفاده می کند.
